Сальмонеллёзнинг клиник аломатлари хилма-хил бўлиб, гастроинтестиналь, терламасимон ва бошқа турлари фарқ қилинади. Сальмонеллёзнинг гастроинтестиналь турида яширин давр қисқа — 6 соатдан 24 соатгача давом этади. Баъзи беморларда бу давр 6 соатдан кам бўлиши мумкин ёки аксинча, 2—3 суткага чўзилади.

Касалликнинг бошқа тури — овқатдан заҳарланиш 80—90 % ҳолларда учрайди. Бирданига кўп одам заҳарланиши ёки бу бир-икки кишида учраши мумкин. Бунда заҳарланиш аломатлари зўраяди ва меъда-ичак йўли зарарланади.

 Гастроэнтерологик тур ўткир, шиддатли ва камдан-кам ҳолларда аста-секин бошланади. Беморнинг бирдан эти увишиб, тинкаси қурий бошлайди, боши оғрийди, боши айланади, юрак уриши тезлашади, ҳарорати 38— 39°С гача, баъзан эса бундан ҳам юқори кўтарилиб кетади. Баъзи беморларнинг мускулллари оғрийди. Бу аломатлар 1—2 сутка давомида росмана намоён бўлади. Беморнинг одатда ранги синиққан бўлади, лекин юзи қизариши (гиперемия) ҳам мумкин. Айни пайтда ёки бир неча соатдан кейин меъда-ичак йўлининг зарарланганини билдирадиган аломатлар бошланади: беморнинг қорни оғрийди, кўнгли айнайди, қайт қилади ва ичи кетади.

Оғриқ асосан киндик атрофида бўлади, лекин у бутун қоринга тарқалиши ҳам мумкин. Оғриқ одатда қаттиқ, доимий бўлади ёки тутиб-тутиб туради.

Бемор қорни оғриётганида ёки бирмунча кейинроқ кўнгли айнайди ва қайт қилади. Бемор жуда кўп, аксарият дам-бадам қусади, аввалига овқат массаси, кейин эса яшил рангли қуруқ сув келади. Шундан сўнг бемор ўзини енгил ҳис қилади. Бу диагноз қўйиш жиҳатидан аҳамиятга эга, чунки, масалан, дизентерияда қайт қилиш беморнинг аҳволини енгиллаштирмайди, аксинча оғирлаштиради.

Бемор қайт қилганидан кейин ичи сура бошлайди, жуда кўп, суткада 10—15 мартагача ичи кетади. Аввал ичи жуда сассиқ келади, кейин шилимшиқли, сувдек бўлиб кетади. Бунда қорин дам бўлиб қулдирайди ва оғрийди. Ич келгандан кейин қоринда оғриқ камаяди, кучаниқ ва сохта ич қисташи кузатилмайди.

Заҳарланиш ва диспептик аломатлар беморнинг тин-касини қуритиб қўяди. Унинг ранги оқариб, дармони қолмайди. 1—3 кундан кейин умумий заҳарланиш аломатлари камайиб, кейин аста йўқолади, қайт қилиш, қорин оғриғи ва ич кетиши тўхтайди ва 5—7-куни одатда бемор соғаяди.

Сальмонеллёз енгил кечганда касалликнинг ҳамма аломатлари унчалик намоён бўлмайди ва 1—3 кундан кейин йўқолиб кетади.

Болаларда сальмонеллёз кўпинча жуда оғир ўтади, баъзан ўлимга сабаб бўлади. Шунинг учун касалликнинг биринчи аломатлари намоён бўлиши биланоқ уни врачга кўрсатиш керак.

Овқат билан организмга жуда кўп тирик микроблар тушганида бактериал заҳарланиш рўй беради, уни асосан шартли патоген ичак микроблари (сальмонеллалар, кампилобактериялар) қўзғатади.

Овқатдан бактериал заҳарланганда касаллик тўсатдан бошланиб, кенг тарқалади, қисқа муддат кечади ва тез бартараф бўлади. Касаллик кўпинча ёзда кузатилади. Овқатдан бактериал заҳарланганда эт увишади, беморнинг ҳоли қурийди, титраб-қақшайди, ҳарорати кў-тарилади, боши оғрийди ва ўткир гастроэнтерит аломатлари пайдо бўлади (қорин оғрийди, кўнгил айнайди, қайт қилади ва ич кетади).

 Овқатдан бактериал заҳарланишлар шартли равишда икки группага бўлинади: — одамнинг меъда-ичак йўлига жуда кўп тирик бактериялар (сальмонеллалар, ичак таёқчаси, протей, энтерококклар, спора ҳосил қилувчи бактериялар ва бошқалар) ва уларнинг овқатда йиғилиб қолган заҳарли моддалари тушиши натижасида келиб чиқади. Бу ҳол айниқса ёз фаслида туриб қолган эски овқат еганда рўй беради; — бактериотоксикозлар, буни стафилококклар, озиқ-овқат маҳсулотларидаги ботулизм қўзғатувчиларининг бактерия заҳарлари қўзғатади. Асосан ёш болаларда эшерихий (ичак таёқчаси)нинг энтеропатоген серотипи ва бошқа шартли патоген бактериялар (цитробактериялар, Серрация ва бошқалар) қўзғатадиган ичакнинг ўткир юқумли касалликлари узоқ ёки қисқа муддат кечади, бунда токсикоз, меъда- ичак йўли функциясининг аксари гастроэнтерит сифатида бузилиши кузатилади. Яширин давр ўртача 4—8 кун, кўпинча 1—3 кундан 3 ҳафтагача давом этади, бу бемор организмининг чидами, ёши, микробларнинг интенсивлиги, сони ва вирулентлиги (кучи)га боғлиқ. Ўткир ичак касалликлари клиник жиҳатдан меъда-ичак йўли функциясининг бузилиши ва умумий интоксикация ҳодисаси билан характерланади.

 Токсик аломатлар узоқ муддат шиддатли кечиб, баъзи ҳолларда ўлим билан тугайди. Ўткир ичак касалликлари ўткир ёки аста-секин бошланиши мумкин. Ўткир бошланганда ҳарорат 38°С гача ва ундан юқори кўтарилиб, бемор қайта-қайта қусади, кунига 8—10 мартагача шилимшиқли кўм-кўк суюқ ичи кетади, иштаҳаси йўқолади, озиб кетади, ухлай олмайди, тинка-мадори қурийди. Касаллик аста-секин бошланганда ҳарорат нормал ёки субфебриль бўлиб, уму-мий аҳвол ўзгармайди, беморнинг кунига 2—3 марта ичи (бўтқасимон ёки суюқроқ) келади. Камдан-кам беморлар олдин бир марта қайт қилиши мумкин. Ўткир ичак касаллигининг бошида меъда-ичак йўли функциясининг бузилиши ҳамма вақт ҳам дарҳол намоён бўлмайди. Беморларда кўпинча юқори нафас йўлларининг яллиғланиши кузатилиб, бу бактериал вирусли инфекциянинг аралашиб кетиши оқибатида рўй беради.

Шартли патоген бактериялар қўзғатган ўткир ичак касалликларининг субтоксик ва токсик турлари, шунингдек енгил ва сурункасига давом зтадиган турлари билан оғриган беморларнинг ҳаммасида меъда-ичак фаолияти бузилади, улар қайт қилади. У одатда касалланишнинг биринчи соатларида ич кетиши билан бирга, камдан-кам ундан олдин рўй беради. Касалликнинг оғир-енгиллигига қараб қайт қилиш ё тўхтайди (енгил турларида 2— 3-куни) ёки орадан қисқа муддат ўтгач бемор яна қайт қила бошлайди (ўртача оғир турида вақт-вақти билан), ёҳуд оғир токсик турларида бир нсча марта кўп қайт қилади (суткасига 10 мартадан кўп). Бемор тез-тез ўқчийверганидан безовтялана бошлайди. Касалликка динамик ичак тутилиши белгилари қўшилганда қусиш беморни жуда ҳам қийнаб юборади. Бундай ҳолларда қусуқ массасида ейилган овқат, шилимшиқ ва ахлатни эслатадиган моддалар бўлади. Касаллик жуда оғир кечганда бемор «кофс қуйқуми»га ўхшаган парса қусиши, меъдадан қон оқиши мумкии. Ўткир ичак касалликларида кунига 4—6 дан 30—40 мартагача ич кетиши мумкин. Касаллик енгил кечганда ахлат бўтқасимон ва озроқ миқдорда шилимшиқ аралашган бўлади. Уткир ичак касаллигининг оғир турларида ахлат олдин сал суюқ, таркиби ҳар хил, шилимшиқ аралашган ва кўм-кўк бўлади. Касаллик авж олган сари беморнинг ичи сувдек шириллаб кетади, сариқ ёки қўнғир рангли бўлиб қолади. Ахлат массаси билан бирга жуда кўп миқдорда сал ранги бор сув ҳам бўлади. Беморнинг аҳволи яхшилана бориши билан ва анчагина миқдорда ёғ борлиги сабабли ахлат массаси бир оз қотади, ёпишқоқ ва орасида дағал нарсалар бўлади. Ўткир ичак касалликлари 75% ҳолларда иситма билан кечади, иситма баъзи ҳолларда касалликнинг биринчи куниёқ, бошқа ҳолларда эса анча кейин аниқланади. Ҳароратнинг рўйирост намоён бўлиши, қанча давом этиши ва табиати касалликнинг оғир-енгиллиги ва турига боғлиқ. Енгил турида ҳарорат дастлабки 1—2-кунлари сал кўтарилади (37,5—38°С дан ошмайди). Ўртача оғирликдаги турларида дастлабки 2—3 кунда ҳарорат юқори (38—39,5°С) бўлади, кейинчалик ҳар хил муддатда субфебриль бўлиб туради. Токсик турларда узоқ вақтгача юқори ҳарорат кузатилади. Юқори ҳарорат касалликнинг 2—3-куни субфебрилгача тушиб, кейин 4—7-кунлари яна 38—39,5°С гача кўтарилади, айни вақтда беморнинг аҳволи ёмонлашади.